خیانت موضوع تکراری در سینمای کره است که اغلب به عنوان یک کاتالیزور برای توسعه شخصیت و پیشرفت داستان به تصویر کشیده میشود. سریالی چون «قوی قرمز» به درهم تنیدگی خیانت و روابط عاشقانه میپردازند و قداست ازدواج را به چالش میکشند. روایت این سریال اغلب آشفتگی عاطفی و پیامدهای ناشی از چنین اقداماتی را به تصویر میکشند و ذهن مخاطب را در مورد ماهیت عشق و وفاداری تغییر میدهد.
سریال کرهای «قوی سرخ» اخیراً در دیزنی پلاس، بازخوردهای متفاوتی را به خود جلب کرده است. این سریال که «کیم هانول» و «راین» در آن نقش آفرینی میکنند، توانسته عناصر ملودرام،هیجانانگیز،اکشن را به خوبی به تصویر بکشد و از رابطه پر سر و صدای خانوادۀ متمول کرهای و محافظش بگوید. داستان در کنار پرداختن به دسیسههای شرکتی و بی اخلاقیهای خانوادگی مهر تاییدی بر روابط ناسالم و اروتیک شخصیتهای داستان میزند. شروع روایت داستان با ترور «اوه وان سو» (کیم هانول)، عروس خانواده که گلف باز حرفهای و سفیر یونیسف است شروع میشود. «سئو دویون» (راین)، محافظ او، زمانی که از تهدیدات جانی و مشکلات عاطفی «وان سو» با همسرش مطلع میشود از او محافظت میکند و به او علاقمند میشود.
داستانپردازی این سریال با پرداختن به مضامینی چون عشق و خیانت و فساد توانسته، جامعهای را معرفی کند که ذهنیتی متفاوت از زندگی واقعی در کره به مخاطب غیر بومی بدهد.
همچنین سریال با تصویرپردازی قوی بهطور موثر، غالباٌ مناظره شهری را به تصویر میکشد و لایهای جذاب، از نظر بصری به داستان میافزاید.
اما آنچه که این سریال را تضعیف میکند ترسیم رئالیسم در مقابل تعلیق است. نمایش گاهی اوقات رئالیسم را فدای اثر دراماتیک میکند، که منجر به تصمیمات ناگهانی شخصیتها و پیچشهای داستانی غیر متعارف میشود که ممکن است سیر روایی محکم داستان را کاهش دهد.
به طور کلی، سریال«قوی سرخ» با پیشفرض، جذاب بودن داستان و شخصیت پردازی قوی، زندگی تاریک و پر تنش قدرت و عشق اروتیکی را به تصویر میکشد که در نهایت برای مخاطبین مفهوم خیانت را با توجیهات چون کمبود عاطفه و فاصلهی عاطفی بین زندگی زناشویی عادی میسازد.
چند سالی است که برخی از محصولات نمایشی این کشور مرزهای اخلاقی ازدواج را از طریق روابط قراردادی، مضمون خیانت، تفسیرهای اجتماعی، پیچیدگی عاطفی و بازتابی از هنجارهای فرهنگی تغییر داده است.
این عناصر با یکدیگر ترکیب شده تا روایتهای پر بیننده را خلق کنند که بینندگان را به تفکر انتقادی درباره عشق، تعهد و انتظارات اجتماعی پیرامون ازدواج به چالش بکشاند.
ترسیم این گونه از روابط عاشقانه که زشتی و پلیدی خیانت را کاور میکند با عادیسازی آن میتواند منجر به پذیرش اجتماعی خیانت شود. هنگامی که خیانت به عنوان امری عادی و بدون عواقب جدی نشان داده شود، میتواند به طور ناخواسته افراد را تشویق کند که از این رفتارها در زندگی خود الگوبرداری کنند.
نویسنده: سرکار خانم زهرا حیدری؛ سردبیر فصلنامه مطالعات راهبردی کره جنوبی