قدرت نرم یا تبلیغات : نمایش نظای کره ای با عنوان فرزندان آفتاب برای موج کره ای

این مقاله به بررسی چگونگی نقش تبلیغات در استراتژی قدرت نرم کشور کره می پردازد و به چگونگی انتشار فرهنگ و ایدئولوژی توسط محیط رسانه های جهانی به طور خاص از طریق درام (نمایش) تلویزیونی “فرزندان (نسل) خورشید ” کره ی جنوبی توجه دارد . در ابتدا یک چارچوب نظری از قدرت نرم وتبلیغات در کنار هم برای رهبری دولت ارائه شده است . دوم مقاله خلاصه ای از فیلم ها و درام‌های کره ای در ارتباط با تبلیغات است . در نهایت ، نمایش ” نسل خورشید ” به عنوان ایجاد کننده ی دو موج کره ای شامل قدرت نرم و همینطور به عنوان یک نمایش تبلیغاتی مورد مورد بررسی است .

بحث نشان میدهد چگونه قدرت نرم و تبلیغات مربوط به فرهنگ عامه است ، دولت چگونه در تولید و ارتقا فرهنگ عامه دخیل است و چگونه و چقدر قدرت نرم در این فرآیند مورد استفاده قرار میگیرد .

 

مقدمه:

سیاست قدرت نرم کره جنوبی با افزایش محبوبیت فرهنگ عامه ی کره در جهان از سال 2000 تاکنون افزایش یافته وپیشرفت کرده است، و پدیده ای به نام “هالیو یا “موج کره (تولید فیلم ها و محصولات فرهنگی خاص ) در این کشور آغاز شده است (سوناتا ،2002)

این پدیده ی عنوان شده(موج کره ای ) از انتظارات کسانی که آن را به عنوان یک بخش اضافه (فضولات )و موقت می دیدند، پیشی گرفته است (لی، 2008). علاوه بر فیلم ها ی درام تلویزیونی موسیقی پاپ این کشور (شیم، 2006) نیز موفق به صادرات فرهنگی موفق در کشورهای دیگر شده است و فانتوم های فرهنگ پاپ کره در حال حاضر فراتر از آسیا در حال گسترش است.(به طور کلی کره در حال پیشرفت در در واقع باید بیان یکی از استراتژی های مورد استفاده جمهوری کره، استفاده از قدرت نرم محور به عنوان پیشنهادی برای ساختن نقش ونشان دادن اهمیت خود در جامعه جهانی می باشد.(کره ای ها به دنبال استفاده از قدرت نرم برای تثبیت نقش خود در جهان هستند.)

روسای کره ی جنوبی مفهوم قدرت نرم را برای تقویت موقعیت آینده خود در جامعه جهانی در نظر گرفته اند . (کره تایمز، 2010)

چیه(نام یکی از روسای کره ) خود نیز پتانسیل قدرت نرم کره را به رسمیت شناخته است (چیه ،2009)

استراتژی قدرت نرم کره جنوبی صرفا یک استراتژی نام تجاری ملی نیست.بلکه بخشی از مبارزه ایدئولوژیک گسترده تر با دموکرات ها و مقابله با تبلیغات کره شمالی است. در مصاحبه ای ایچ (محقق کره ای ) استدلال کرد که تصویر کره شمالی در میان مردم سراسر جهان قوی تر از کره ی جنوبی است در واقع کره ی شمالی در دید مردم پررنگ تر است و کره ی جنوبی در تلاش است تا این تصور را تغییر داده و خود را با تبلیغات نرم پررنگ تر سازد.

باید اشاره نمود مطلب عنوان شده تنها یکی از دلایلی است که نیاز به استفاده از قدرت نرم توسط کره ی جنوبی میباشد (کره تایمز،2010) به عبارت دیگر، آگاهی و رقابت با کره ی شمالی وارد بازار نام تجاری ملی کره جنوبی و استراتژی های قدرت نرم این کشور شده است . این نشان دهنده روند گسترده تر تبلیغات و قدرت نرم در جامعه کره ای می باشد و این در حالی است که اقتصاد و فرهنگ با محیط بین المللی تنظیم شده و شناخت گسترده تر بیانگر نیاز به مصالحه بین جنوب و شمال کره می باشد.

نکته ی قابل تامل این است که قانون عمومی تبلیغات در کره جنوبی عامل مهمی است که جهت و ماهیت سیاست را اطلاع رسانی می کند. و این نکته بسیار مهم بوده وبیانگر این است که قدرت نرم قادر به جهت دهی به سیاست می باشد.

آن چیزی که در کره جنوبی ظهور کرده است ، طیف وسیعی از آثار هنری است که با هم ترکیب می شوند و این نشانگر خصوصیات تولیدات ضد کمونیستی و موج کره ای یا نمایش خصوصیات تبلیغ و قدرت نرم است . مثال اصلی چنین کاری فیلم تلویزیونی “پسران خورشید” است که در سال 2016 پخش شد و فیلم هایی که به صورت درام های کره ای طراحی شده اند .

در این مقاله نحوه تبلیغ استراتژی قدرت نرم کره جنوبی و نحوه ی انتشار فرهنگ و ایدئولوژیک این کشور در محیط رسانه های جهانی بررسی می شود. اول چارچوب نظری که همبستگی قدرت نرم و قدرت تبلیغاتی دولت می باشد ارائه شده است. و دوم این مقاله خلاصه ای داستان فیلم های کره ای و درام ها در ارتباط با تبلیغات است. در نهایت،فرزندان خورشید نیز به عنوان یک درام موج کره ای مورد بحث قرار می گیرد.

تولید قدرت نرم به عنوان یک نمایش تبلیغاتی نشان می دهد که چگونه این فرآیند قدرت نرم و تبلیغات مربوط به فرهنگ عامه، نحوه دخالت دولت در تولید و ارتقاء فرهنگ عامه و نحوه ی استفاده از قدرت نرم در آن است.(فرهنگ عامه و سیاست نتیجه ی دخالت دولت از طریق قدرت نرم میباشد و این نکته ی مهمی است)

تعریف قدرت نرم و قدرت تبلیغاتی دولت :

مفهوم قدرت نرم توسط جوزف نای (1990، 2004، 2009)مطرح شد ، که آن را به عنوان “توانایی تأثیر بر رفتار دیگران برای دستیابی به نتایج مورد نظر” تعریف می کند. سه راه برای تأثیر رفتار دیگران “را مشخص می کند: جبر ، انگیزه و جاذبه 2004 Nye )Nye. 2008استفاده میکند (Soft و از واژ ه ی اگر چه بحث های زیادی در این مورد وجود دارد که قدرت نرم از قدرت سخت متمایز است یانه ،باید بیان کرد ابزار قدرت نرم کاملا تحت کنترل دولت نیست.این در حالی است که دولت با کنترل سیاست، فرهنگ و ارزش ها برای استفاده و کنترل قدرت نرم درگیر می شود.

علاوه بر این، قدرت نرم به اعتبار نیز بستگی دارد، و هنگامی که دولت به عنوان دستکاری و به عنوان تبلیغات شناخته می شود، اعتبارش از بین می رود. (هنگامی که دولت شروع به دستکاری نرم در فرهنگ و … میکند اعتبارش کمرنگ میشود در نتیجه تصمیم گیری در این حیطه دشوار است ) افراد دیگری استدلال می کنند که قدرت نرم و دیپلماسی عمومی برای تبلیغات است دیپلماسی عمومی Kondo، 2008؛ Melissen، 2005)کند و (نام فردی کره ای ) ادعا میکند درحالی که تلاش می کند با استفاده از ویژگی های قدرت نرم قدرت ذاتی و فردی خود را به حداکثر برساند و در واقع شکل تعاملات اشتراکی ، فقط تبلیغات یک سیاست است که اجرا می شود. ) Kondo، 2008: 198)

گرچه دیپلماسی فرهنگی از تبلیغات سیاست های مارک تجاری کشور ها متفاوت است باید درک کرد این نیز نوع جدید تبلیغاتی است که توسط نظریه و دیدگاه قدرت نرم تقویت شده است که در این زمینه، فرهنگ، به واسطه فرایندهای گوناگون مدیریت دولتی، به ابزار سیاسی و اقتصادی تبدیل می شود.

علاوه بر این، مفهوم قدرت نرم را می توان به عنوان یک ابزار برای مخفی کردن ایدئولوژی استفاده نمود. و استدلال کرد که مفهوم قدرت نرم وسیله ای برای توجیه ظاهر شده است. سیاست خارجی آمریکا و دیپلماسی فرهنگی، بیان میدارد :

که قدرت نرم – مفهومی است که در ابتدا درون اتحادیه توسعه یافت دستورالعمل های سیاست خارجی ایالات متحده امروز محدود کردن اهمیت روش شناسی و ابزار سازي فرهنگی در عرصه بين المللي و مشروعيت آن است

در واقع این یعنی ابزار سازي از فرهنگ به بهانه ی منافع امنيتي يا اقتصادي )Zamorano، 2016: 169( این رویکرد (قدرت نرم ) منجر به تجویز یک جانبه در مفهوم میشود و این منطق مرز بین این گروه از فعالیت ها ی عمومی را مختل می کند.

دیپلماسی، نام تجاری و تبلیغاتی است به عبارت دیگر،مفهوم قدرت نرم، نه تنها وسیله ای برای متقاعد کردن افراد ، بلکه همچنین نوعی دیپلماسی فرهنگی است، زیرا هدفدش بهبود وضعیت فرهنگی کشور را شامل میشود . این پدیده ی استفاده ی دولت از قدرت نرم و مرزهای تاریک بین دیپلماسی عمومی و نام تجاری و تبلیغاتی نه تنها در ابرقدرت ها رخ می دهد. ، بلکه در کشورهای با قدرت متوسط ​​مانند کره جنوبی نیز در حال شکل گیری است.

واتسون میگوید، “این طرحها ممکن است ناخواسته باعث ایجاد اختلال و سردرگمی در سیاستهای کره جنوبی شوند. در مورد کره میتوان عنوان کرد قدرت نرم به شکل رسمی، بازنویسی هویت ملی گرایی این کشور است (واتسون، 2012: 304) جمع بندی بخش اول : برای جمع بندی این بخش باید این طور گفت که کره جنوبی از جمله کشور هایی است که به شدت مشغول استفاده از قدرت نرم بوده و سعی در انتقال فرهنگ ،سیاست و … وهمچنین کنترل سیاست های داخلی خودش با این دیدگاه دارد . در ادامه از دیگر اهداف کره جنوبی استفاده از قدرت نرم وتبلیغات برای غلبه بر کره ی شمالی و نمایش قدرتی جهانی می باشد . همچنین تعاریفی از قدرت نرم در این بخش ارائه گردید.

بخش دوم :

اما در مورد فیلم ها :

دریک دوره ی زمانی در تمام مدت جنگ کره، ژانر فیلمهای ضد کمونیستی در کره جنوبی ایجاد شد. نمونه های نمایشی دست سرنوشت (1954) و پیاگول (1955)جزو این دسته فیلم ها بودند . اولی یک فیلم جاسوسی در کره، و دومی در مورد یک گروه از چریک های کمونیستی بود. سون (1996) ایدئولوژی غالب فیلم ها در جامعه کره را این طور خلاصه میکند

ضد کمونیسم با دموکراسی لیبرال آمریکا در دهه 1950،

ضد کمونیسم با مدرنیزه شدن در دهه 1960

و ضد کمونیسم با توسعه پس از توافق آتش بس در 1953

درتاریخ حکومت کره جنوبی، کنترل جنگ و دیکتاتوری نظامی از طریق رسانه ها مربوط به انتقال قدرت نرم است. این نشان دهنده ی نگاهی به چگونگی حکومت کره ای واداره ی نظامی این کشور از طریق انتشار فیلم های تبلیغاتی ضد کمونیستی ارتش ،و فیلم های تلویزیونی در رابطه با این موضوعات می باشد .

(در واقع باید اینطور بیان نمود که در کره از طریق رسانه ها ، فیلم های تبلیغاتی و…کنترل نظامی و حکومتی اعمال میشود)

فیلم های تبلیغاتی ضد کمونیسم / ارتش و فیلم های تلویزیونی درکشور کره ی جنوبی:

شکست ژاپن در سال 1945 به دوران حکومت استعماری ژاپن در شبه جزیره کره پایان داد. با این حال، شبه جزیره کره به زودی در خلال ظهور وپا گرفتنش در مرکز توجه قرار گرفت.

جنگ اتحاد جماهیر شوروی در شمال و ایالات متحده در جنوب حمایت شد

و این یعنی استقرار اردوگاه های کمونیستی و دموکراتیک در آن زمان. (سوندرز،1999) یادداشت حضور “جنگ فرهنگی “، یعنی نفوذ. جنگ سرد نه تنها در سیاست، بلکه در فرهنگ، و برای تبلیغ ایدئولوژی نیز استفاده شد. جنگ فرهنگی در یکی از نبرد های کلیدی جنگ سرد دیده می شود و در شرایط ویژه ای مانند شرایط کره اهمیتی دو چندان می یابد .

کره شمالی و کره جنوبی فیلم ها و درام هایی را تولید کردند، از جمله تبلیغات تحت نفوذ اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده. تولید فیلم های ملی با استفاده از مدل انترناسيوناليسم سوسياليستي از اواخر دهه 1940 در کره ی شمالی آغاز شد (آرمسترانگ، 2003: 87). در عین حال، کره جنوبی نیز ، جنگ سرد را ایجاد کرد و شروع به ساخت فیلم ،تبلیغات و غیره نمود.

ناسیونالیسم ضد کمونیستی، به نام “الیمینجویی” توسط رئیس جمهور رنه سینگمن نامگذاری شد که در آن علاوه بر پذیرش رسانه های آمریکایی مانند “صدای امریکا”، تبلیغات در این زمینه هم وجود داشت .

به طور کلی میتوان بیان کرد در کره دولت به طور فعال رسانه ها را کنترل می کند (کیم، 2015) در نتیجه خوراک فرهنگی ،سیاسی و … که مورد نظر خودش می باشد به مردم کشور ارائه می کند . ترکیب مبانی ایدئولوژیک ضد کمونیسم با دموکراسی لیبرال آمریكاپس از توافق آتش بس 1953، دولت (رئی آن) را تاسیس کرد.

که در این دوره، برای ایجاد زیرساخت های اجتماعی که پس از جنگ ناپدید شده بود سیستم سیاسی جدید و ضد کمونیسم به عنوان یک سیاست ملی ایجاد گشت. سپس، بعد از کودتای 16 مه 1961، کره جنوبی وارد دوران دیکتاتوری نظامی و رشد اقتصادی تحت کنترل صادرات شد. تمام مطالب عنوان شده در مورد فیلم ها و در واقع این بخش از مقاله بیانگر آن است که حتی از فیلم و تبلیغات در کره به عنوان ابزار جنگ استفاده میشده و این ایدئولوژی به شدت رو به گسترش است .

کم کم در کره جنوبی مشارکت نظامی در تولید رسانه ها(فیلم ها و تبلیغات و …) به طور جدی آغاز شد. در واقع باید گفت اصلی ترین جنگ کره ای در ماه ژوئن سال 1950 آغاز شد. در ارتش کره ی جنوبی چیزی وجود دارد ک هتخصص )نامیده میشود. که به معنی آموزش سیاسی است .mosشغلی نظامی (در این روش افسران با مردم در ارتباط هستند. ( در واقع نظامیان در در شکل گیری سیاست و فرهنگ مردم دخیل هستند )

امور و فعالیت های مربوط به فرهنگ و آموزش نیروهای نظامی با تمرکز خاص بر روی آموزش سیاسی ضد کمونیستی می باشد . در آن سالها بخش جونگهان وزارت امور خارجه و دفاع ملی، بلافاصله پس از وقوع جنگ ،تمام رسانه ها را سانسور کرد (کیم،2015) تا از این طریق تبلیغات صورت نگیرد و قدرت رسانه و قدرت نرم نتواند بر سرنوشت جنگ تاثیر بگذارد .

نتیجه :

در این مقاله بررسی شد که چگونه تبلیغات و استراتژی قدرت نرم در کره جنوبی معاصر همپوشانی دارد و رو به پیشرفت است ( با توجه به اشاره خاص به درام های تلویزیونی فرزندان خورشید). کره جنوبی یک کشور صادر کننده پیشرو در فرهنگ رسانه های آسیا می باشد. فیلم ها، درام ها و موسیقی های خود را تحت اصطلاح کره ای موج می داند و آنها را به سایر کشور ها صادر میکند . باید بیان کرد شبه جزیره کره یک منطقه است که سیستم جنگ سرد در آن باقی می ماند. و هر دو کره ی جنوبی و کره شمالی از رسانه ها برای تبلیغات استفاده می کنند. (امروزه استفاده از جنگ نرم و قدرت تبلیغات در سراسر جهان وجود دارد و کره ی جنوبی یکی از پیشتازان آسیا در این زمینه بوده و محصولات فرهنگی فراوانی را به سایر کشور های جهان صادر نموده است که نشان دهنده ی قدرت این کشور ونفوذ سیاست ، فرهنگ و قدرت این کشور در سراسر دنیا می باشد .)

اهداف:

از زمان جنگ سرد، تبليغات به منظور ترويج استفاده شده است.

ایدئولوژی در کره جنوبی و قدرت نرم به نظر می رسد که توسط فرهنگ تولید می شود.

صادرات قدرت نرم از بعد از سال 2000 برای نام تجاری ملی در این کشور استفاده می شود. فرزندان خورشید در کره در واقع ترکیبی از عناصر و ویژگی های تبلیغ و قدرت نرم است. درام وفیلم های ساخته شده در کره سنت های تبلیغاتی را به ارث برده اند که با هدف بزرگ کردن تصویر و قدرت این کشور بوده اند .

از طریق همکاری با وزارت دفاع ملی ازاین نمایشنامه ROKدر طول فرایند تولید

استفاده کرد .

روک برای ترویج فعالیت های واقعی ارتش و رییس جمهور برای ترویج ملی گرایی و وطن پرستی از رسانه های اجتماعی استفاده کردند.

از سوی دیگر محتویاتی به عنوان صادرات فرهنگی (که قدرت نرم تولید می کنند) در کشور کره تولید می شود و به سی و دو کشور، از جمله چین صادر میشود.

در ادامه دولت محلی کره برای تعیین مکان های تیراندازی با ارتش به عنوان یک نقطه امنیتی گردشگری همکاری کرد.

به عبارت دیگر، مطالب و کد های وطن پرستی،که در درجه اول برای مصرف داخلی بودند، به طور همزمان دربازار صادرات با امید به تولید قدرت نرم هدف قرار گرفتند

تبلیغات ضد کمونیستی جزء اصلی درام ها ی نظامی در کره جنوبی بوده است، در حال حاضر تغییر برخی تولیدات به تولیداتی که ممکن است از طریق قدرت نرم به اهداف مشابه دست یابند وجود دارد .

 

 

منابع :

Armstrong, C.K. 2003. The Cultural Cold War in Korea, 1945–1950. The Journal of Asian Studies, 62(1):71–99.

Aronczyk, M. 2008 Living the Brand: Nationality, Globality and the Identity Strategies of Nation Branding Consultants. International Journal of Communication, 2:41–65.

Bangkok Post. 2016. Prayut Says Thais Should Watch ‘Patriotic’ Korean Drama. Bangkok Post, 17 March [online] [accessed 3 January 2017]. Available at: <http://www.bangkokpost.com/archive/
prayut-says-thais-should-watch-patriotic-korean-drama/901336>.

China Times. 2017. Guófáng bù chóu pāi tái bǎn ‘tàiyáng de hòuyì’ [Department of Defense Filming TaiwanVersion of Descendants of the Sun]. China Times, 3 March [online] [accessed 3 November 2017].
Available at: <http://www.chinatimes.com/realtimenews/20170320005902-260404>.

Cho, J. 2001. Hangug bangong-yeonghwaui jinhwawa geu jogeon [Evolution of Korean Anti-communist Films].
In: S. Cha, et al., eds. Geundaeui pung-gyeong: sopum-eulo bon hangug-yeonghwasa [Modern Landscape:Korean Film History as Props]. Seoul: Sodo, pp. 332–371.

Cho, J. 2015. Hangug-yeonghwa beullaegbagseu: Joh-eun geosman jjig-eola? [Korean Movie Black Box: Taking
Only Good Things?]. Cine 21, 31 August [online] [accessed 1 January 2017]. Available at: <http://www.cine21.com/news/view/?mag_id=81112>.

Choe, Y. 2016. Tourist Distractions: Traveling and Feeling in Transnational Hallyu Cinema. Durham: DukeUniversity Press.

Choi, H.J. 2016. Bag daetonglyeong, aegugsim, guggagwan eongeubhamyeo ‘taeyang-ui huye’ hopyeong [President Park, Favorable Comments about Descendants of the Sun as Patriotism and Nationalism].Hankyoreh Shinmun, 21 March [online] [accessed 13 July 2017

Choi, H.S. 2016. Naeil-eul yeolmyeo-choehyeonsu: ‘Taeyang-ui huye’leul gugbanghanlyulo [Opening Tomorrow – Choi Hyunsoo, Turn Descendants of the Sun into a Military Korean Wave]. Kookmin Ilbo, 6 April, p. 22.

Defense Media Agency. 2016. Facebook Page [online]. Defense Media Agency [accessed 4 January 2017].
Available at: <https://www.facebook.com/demaclub/posts/996735350400896>.
Elliott, R. 2010. Two Decades of American Painting: Propaganda? International Journal of the Arts in Society, 5
(2):165–172.

Fan, Y. 2008. Soft Power: Power of Attraction or Confusion? Place Branding and Public Diplomacy, 4(2):147–158.

Feigenbaum, H.B. 2001. Globalization and Cultural Diplomacy, Art, Culture & the National Agenda. Issue
Paper. Washington: Center for arts and culture.

Fisher, A. & Lucas, S., eds. 2011. Trials of Engagement: The Future of US Public Diplomacy. Leiden: Matinus
Nijhoff Publishers.

Gyeonggi Province. 2016. Taeyang-ui huye chwal-yeongji kaempeu geulibeuseu, anbogwangwangjilo jijeong
[Camp Greaves Designated as a Security Tourism Spot]. Suwon: Gyeonggi Province.

Hwang, J. 2016. Taeyang-ui huye, waenji gungugjuui naemsaega … [The Descendants of the Sun, Somehow the
Smell of Militarism …]. Hankyoreh Shinmun, 10 March [online] [accessed 13 July 2017]. Available at: <http://

Joo, C. 2016. Hangugjeonjaeng jeonhu bangongmunhwa hyeongseong-gwa geu uimi – bangong-yeonghwaleul
jungsim-eulo [The Formation and Meaning of Anti-communist Culture Around the Korean War – Focusing on
Anti-communist Film]. Hangugminjogmunhwa, 59:3–40.

Kalinowski, T. & Cho, H. 2012. Korea’s Search for a Global Role between Hard Economic Interests and Soft Power. The European Journal of Development Research, 24(2):242–260.

Keum, A. 2016. ‘Taeyang-ui huye’ gim-wonseog jagga ‘aegugjuui nonlan? deulama ilppun jeongchijeog-iji
anh-a’ (inteobyu 1) [The Descendants of the Sun Screenwriter Kim Wonseok ‘Controversy OverPatriotism? It’s Just Drama, not Political’ (Interview 1)]. Newsway, 19 April [online] [accessed 1 November
2017].

Kim, M. 2006. Hangug yeonghwasa gaehwagieseo gaehwagikkaji [Korean Film History from Its Beginnings to Its Flowering]. Seoul: Communication Books.

Kim, Y. 2015. Hangugjeonjaeng-gi midieowa sahoe [Media and Society in the Korean War Period]. Seoul:Communication Books.

Kim, M. 2016. ‘Taehu’ gim-eunsug jagga ‘aegugjuui gang-yo nonlan? ttag dodeoggyogwaseo jeongdo’
[Descendants of the Sun Screenwriter Kim Eunsook ‘Controversy about Patriotism? Just a MoralTextbook’]. E-daily, 13 April [online] [accessed 1 November 2017]. Available at: <http://www.edaily.co.kr/
news/news_detail.asp?newsId=01423526612615792&mediaCodeNo=258>.

Kim, S. & Reijnders, S. 2017. Asia on My Mind: Understanding Film Tourism in Asia. In: S. Kim and S.Reijnders, eds. Film Tourism in Asia: Evolution, Transformation, and Trajectory. Singapore: Springer
Nature, pp. 1–18.

Kondo, S. 2008. Wielding Soft Power: The Key Stages of Transmission and Reception. In: Y. Watanabe and D.L.McConnell, eds. Soft Power Superpowers: Cultural and National Assets of Japan and the United States.New York and London: M.E. Sharpe, pp. 191–206.

Korea Creative Content Agency. 2016. KOCCA Focus 16-03ho <taeyang-ui huye> yeolpung-gwa K-deulamaui maelyeog [KOCCA Focus 16-03 The Descendants of the Sun Boom and the Attraction of K-drama]. Seoul:Korea Creative Content Agency.

Korea Times. 2010. From ‘Korea Discount’ to Korea Premium. The Korea Times, 4 June [online] [accessed 3January 2017]. Available at: <http://www.koreatimes.co.kr/www/news/biz/2011/12/300_67073.html>.

Lee, K. 2008. Mapping Out the Cultural Politics of ‘the Korean Wave’ in Contemporary South Korea. In: B.H.Chua and K. Iwabuchi, eds. East Asian Pop Culture: Analysing the Korean Wave. Hong Kong: Hong KongUniversity Press, pp. 175–190.

Lee, S. 2016. ‘Gugppong’e chwihan taeyang-ui huye [Drunk on ‘Nationalism’ The Descendants of the Sun].
Hankyoreh Shinmun, 12 March [online] [accessed 13 July 2017]. Available at: <http://www.hani.co.kr/arti/
culture/entertainment/734512.html>.

Liew, K. 2017. Commentary: Southeast Asia’s Romance with Korean Drama Shows. Channel NewsAsia, 11 July
[online] [accessed 10 November 2017]. Available <http://www.channelnewsasia.com/news/asiapacific/
commentary-southeast-asia-s-romance-with-korean-drama-shows-9021166>.

Melissen, J. 2005. The new Public Diplomacy: Between Theory and Practice. In: J. Melissen, ed. The New PublicDiplomacy: Soft Power in International Relations. Hampshire: Palgrave Macmillan, pp. 3–27.

Ministry of Culture, Sports and Tourism. 2011. Je3cha gwangwang-gaebalgibongyehoeg (2012-2021) [ThirdTourism Development Basic Plan (2012–2021)]. Seoul: Ministry of Culture, Sports and Tourism.Ministry of Public Affairs. 1965. Gwanbo [Gazette], 3 November.

Noya, J. 2006. Una diplomacia pública para España [A Public Diplomacy for Spain]. Madrid: Real InstitutoElcano de Estudios Internacionales y Estratégicos, p. 11.

Nye, J.S. 1990. Bound to Lead: The Changing Nature of American Power. New York: Basic Books.

Nye, J.S. 2004. Soft Power: The Means to Success in World Politics. New York: Public Affairs.

Nye, J.S. 2008. Foreword. In: Y. Watanabe & D.L. McConnell, eds. Soft Power Superpowers: Cultural and
National Assets of Japan and the United States. New York and London: M.E. Sharpe, pp. ix–xiv.

Nye, J.S. 2009. South Korea’s Growing Soft Power. Harvard Kennedy School The Belfer Center for Science and International Affairs [online] [accessed 2 January 2017]. Available at: <http://www.belfercenter.org/publication/south-koreas-growing-soft-power>.

Park, B. 2006. Parkbyeongjin-ui jigeum byeong-yeong-eseon: gun jiwon yeonghwa=heunghaeng pilpae? [ParkByung-jin’s in Barracks: Military Support Film = Must Fail?]. Segye Ilbo, 18 January, p. 9